Leon Leeferink is directeur van Stichting Red het Talent dat met projecten in Kaapstad en Durban honderden kinderen van straat helpt en re-integreert in de maatschappij. Het artikel over de Stichting vind je in OOG VOOR AFRIKA 01-2015, vanaf 27 februari in de winkel of hier te koop. Leon heeft een mening over Zuid-Afrika die hij graag deelt.

Zuid-Afrika staat om heel veel dingen bekend, maar misschien wel (onbewust of niet) het meeste om het land van de twee gezichten. De adembenemende natuur bestaand uit de mooiste landschappen en een ongekende dierenrijk. Het leven van velen in prachtige huizen, goed eten en heerlijke wijnen. Dat is de mooiste kant van het gezicht van Zuid-Afrika. Maar iedereen ziet ook de andere kant die bestaat uit criminaliteit, armoede en corruptie. Alhoewel,reisorganisaties stoppen het veelal in de doofpot. Wat logisch is, omdat zij daar geen baat bij hebben. Maar ook lokale mensen kijken er soms niet meer naar. Het is voor hen gewoon. Vaak krijg ik zelfs te horen “kijk zelf Leon, er verandert niets” of “het wordt alleen maar erger, kijk naar het nieuws en lees de kranten”. Aan de buitenkant lijkt dat ook zo, maar aan de binnenkant is er heel veel gaande. Het mooiste land ter wereld wordt nog mooier! Toch is er nog een heel lange weg te gaan.

Nadat meneer Mandela en zijn mannen de apartheid de geschiedenisboeken in kregen, was er vreugde. De wijsheid van Mandela werd door iedereen opgepikt en heilig verklaard, behalve één ding. “Het is nu pas begonnen” haal ik zelf uit zijn woorden. En juist daar kan een grote stap gemaakt worden. Aan de extreme ongelijkheid kan pas sinds het einde van de apartheid gesleuteld
worden. Letterlijk gesleuteld, op landelijk niveau door de overheid, maar ook op individueel niveau door het hele land.

Het is ook echt geen feest. Er is inderdaad veel criminaliteit, armoede en corruptie. Laat dat duidelijk zijn. Maar kinderen, met welke huidskleur dan ook, zijn wel overal welkom. Scholen zijn open voor iedereen. Dat is écht het begin voor een beter Zuid-Afrika. Een Zuid-Afrika met eerlijke kansen voor iedereen. Er is jarenlang een meerderheid van de bevolking een kans op ontwikkeling
ontnomen. Zij hebben de afgelopen 20 jaar hun kinderen naar school kunnen brengen, maar toch groeiden zij op in armoede.

Die kinderen zijn nu op een volwassen leeftijd, en een meerderheid heeft scholing. Een deel daarvan kan nu werk krijgen en een iets stabielere tijd tegemoet zien. En ja, als zij hun kinderen stabiel kunnen opvoeden met een opleiding, dan kunnen er pas échte stappen gezet worden in Zuid-Afrika.

Die taak ligt bij iedereen in het land. De overheid moet door blijven gaan met door ontwikkelen van het land en het beschikbaar stellen van eten, drinken, huisvesting en scholing voor iedereen. Bedrijven kunnen overwegen iets minder winst te maken (als ze winst maken) en werkgelegenheid creëren d.m.v. (beter) betaalde banen. En het volk kan verder gaan waar Nelson Mandela was gebleven. Want waar de apartheid ten einde kwam, begon het echte werk pas echt. Houd hoop, volg koers en geniet van alles wat Zuid-Afrika te bieden heeft.

Tekst en foto’s: Leon Leeferink