Ron van der A is de onvermoeibare voorzitter van de Nederlandse Stichting Painted Dogs. Hij vertelt over een van de dagen in de Zimbabwaanse bush. Op zoek naar wilde honden.

Een achtbaan van emoties

Zaterdag, 24 september leek een ‘gewone’ dag in de bush te worden:
05.45 uur rijden we met de gasten van de Painted Dog sponsortrip van camp Kapula naar Sinamatella, een bergachtig gebied in het noordwesten van Hwange National Park.
Om 06.45 uur staat Washington, de tracker van het PDC project, al te wachten.
Samen met zijn collega’s Jealous, hoofdtracker, en Ishmael, de dierenarts, vormt hij het team dat ons meeneemt op zoek naar de Gurangwenya pack, een groep wilde honden vernoemd naar de gelijknamige rivier waar ze zich graag ophouden.
De Land Rovers slaan zich goed door de rotspaden met steile hellingen.

08.56 uur: Raak! Washington vangt het radiosignaal op van de collar van Thokozile. We stoppen om de richting van het signaal beter te bepalen. Het signaal komt van links achter ons. We keren om en het signaal wordt luider.
‘There’, roept Jealous en inderdaad een hond met zijn grote oren boven het gras uitstekend kijkt ons aan.
Vlug film ik hem voordat hij misschien weer verdwijnt. Dat laatste is helaas onmogelijk … hij zit half gewurgd in een valstrik. Het blijkt Thoko, de mannetjeshond met beschermende halsband te zijn.
Vol ongeloof zien we NOG een hond genaamd Spooner verstrengeld in een strik.
Professioneel wordt er direct een plan gemaakt: Washington en Jealous gaan samen met Ishmael eerst naar Thoko, die wild aan zijn strik rukt als wij naderen. Hij heeft geen idee dat we hem juist komen redden.
Terwijl Washington hem afleidt, springt Jealous met ware doodsverachting met een deken op hem. Ishmael verdooft hem en Washington begint direct met het verwijderen van de strik.
Van dichtbij zien we dat hij een deel van zijn gebit kapot heeft gebroken om uit de aan een Mopani boom vastgemaakte strik te komen.
Opgelucht en gepast trots constateren we dat de halsband (vorig jaar tijdens de GlobeGuards veiling gesponsord) zijn beschermende werking heeft gedaan, hij heeft een oppervlakkige snijwond in de hals, zeker niet levensbedreigend.

Terwijl Washington zich over Thoko ontfermt, lopen Ishmael, Jealous en ik naar Spooner, die er veel slechter aan toe is. Niet alleen een diepe snijwond in de hals veroorzaakt door een eerste strik, maar met name de diep in zijn onderbuik aangetrokken strik heeft hem ernstig verzwakt. Ishmael kan dan ook gewoon op hem aflopen en zonder enige reactie van Spooner geeft hij hem de verdoving. Het moment van de dag kon niet slechter zijn, zo’n 35 graden Celsius en ver van de bewoonde wereld.

Marianne richt zich op het monitoren van Thoko (o.a. temperatuur en hartslag), Sandra assisteert Ishmael met Spooner. Ute en Evelyne koelen de honden met het meegebrachte water en zorgen ervoor dat ze in de schaduw blijven. Vele handen maken licht werk.

Hoe dan ook de temperatuur van de honden moet omlaag!
We spannen een zeil tussen de daken van de Land Rovers en Jealous gaat tot tweemaal toe extra water halen in de dichtstbijzijnde nederzetting.

Thoko reageert goed op de antidrug en het verkoelende water. Wakker wordend uit zijn narcose loopt hij al waggelend instinctief naar een schaduwrijke plek onder boom.

Spooner reageert echter nauwelijks op prikkels en Ishmael beslist dat hij zo snel mogelijk naar het rehabilitatiecentrum moet. Gelukkig zijn we met twee voertuigen. Helaas overlijdt Spooner onderweg aan zijn verwondingen, de strik heeft zijn moordende werk gedaan.
Thoko zien we langzaam uit zicht verdwijnen, een ongewisse toekomst tegemoet. Zal hij herenigd worden met de andere packleden?
Vooralsnog gaan we ervanuit gegaan dat hij de pack heeft gevonden, maar we rusten pas als we zeker weten dat hij weer herenigd is met Cichlid, Valance, Ezra, Uno, Momo, Pfumo, Shavi en Zvemoyo.
Het is voor het eerst in het bestaan van het PDC project dat een levende hond in een strik aan een boom wordt gevonden, laat staan twee.

Enock Zulu, Hoofd Anti Stropers Eenheden en zijn team zijn de volgende dag direct aanwezig om het gebied van strikken te ontdoen, er worden er nog 12 gevonden.
Een achtbaan van emoties laat onuitwisbare indrukken bij het team achter. Echter uw hulp maakt, zoals bovenstaande gebeurtenis bewijst, het verschil in het veld.
Meer beschermende halsbanden zijn van onschatbare waarde voor de toekomst van deze unieke diersoort. Kijk op onze website: www.painteddogconservation.nl

Epiloog:

Maandag 10 oktober 12.33 uur sms van Washington aan Jealous: Na dagen zoeken naar de Gurangwenya hebben we ze gevonden!

 

Niet alleen Thoko heeft zijn pack weer gevonden, maar ze hebben ook succesvol gejaagd op een impala en … hun 12 pups doen het goed!