Wie wat bewaart, die heeft wat. Twee jaar geleden won ik een prachtige prijs met de fotowedstrijd in OOG VOOR AFRIKA. Een 5-daags verblijf in Sefapane Lodges & Safaris in Phalaborwa, Zuid-Afrika. Geweldig!
Ook toen woonde ik al in Zuid-Afrika, in een klein dorp een uurtje van Sefapane vandaan. En toch is het er nu, twee jaar later, pas van gekomen om mijn prijs “op te halen”. Vele vrienden en familieleden hebben in die jaren geprobeerd het tweede bed in de kamer en de lege plaats naast mij in de safarijeep te veroveren om de ervaring met mij te mogen delen. Uiteindelijk heb ik samen met mijn partner, Jason, genoten van heerlijk verblijf in Sefapane Main Lodge & Sefapane River Lodge. Graag deel ik met jullie een kort reisverslag.
Het is woensdagochtend, de laatste gasten zijn net uitgecheckt uit onze lodge en eindelijk hebben Jason en ik, na heel drukke december en januari maanden, tijd voor onszelf. Met het vooruitzicht op een weekje verwennerij vetrekken wij moe maar vol energie richting Phalaborwa. Een kleine 1,5 uur later arriveren we bij Sefapane Main Lodge en worden we hartelijk welkom geheten door het vriendelijke personeel achter de balie. Kort daarna rijden we naar ons ‘huisje’ Marula en dan begint de vakantie pas echt.
Sefapane Main Lodge is ruim opgezet met prachtige tuinen, vijvers en een mooi recreatiegebouw waar zich het restaurant, de bar en het zwembad bevinden. De rest van de dag kiezen wij er echter voor om gewoon even helemaal niets te doen. Ik lees een boek, Jason kijkt televisie. Ik ga voor een duik in het zwembad en ’s avonds gaan we uit eten in het restaurant van de plaatselijke golfclub. De vakantie is officieel begonnen!
De volgende dag mogen we uitslapen en dit betekent dat de de wekker voor het eerst in lange tijd niet om 4:30 uur af gaat. We staan om 6:30 naast ons bed, maar voor Afrikaanse begrippen is dat eigenlijk schandalig laat. Op ons gemak schuiven we aan het bij het ontbijt en genieten van alle lekkernijen en een kop koffie. Het personeel is behulpzaam, vriendelijk en beleefd.
’s Middags staat er een River Safari op het programma. Deze kan, ondanks dat we sinds april 2015 geen fatsoenlijke regenbui gehad hebben, wel (beperkt) doorgaan. Drie uur lang worden we, onder leiding van een ervaren gids, meegenomen op de Olifants Rivier en genieten van al het moois om ons heen.
Jason en ik wonen al vijf jaar op dit prachtige stukje aarde, maar het is geweldig om in een nieuwe omgeving te zijn waar alles er net weer even anders uitziet. De droogte in Zuid-Afrika eist haar tol, dieren moeten grotere afstanden afleggen om water te vinden en er is een significante schaarste aan voedsel als gras en bladeren. Toch zien we op onze boottocht vele vogelsoorten, nijlpaarden, krokodillen, olifanten, waterbokken en buffels.
De volgende ochtend is voor mij als iedere doordeweekse ochtend, de wekker gaat om 4:15. Jason slaapt lekker verder, maar ik heb een mountainbike tour in Kruger Park gereserveerd en zoals bij alle intensieve activiteiten doen wij dit zo vroeg mogelijk voordat de zon meedogenloze temperaturen met zich meebrengt. Ik blijk de enige gast te zijn die gek genoeg is om te gaan fietsen in een Big 5 gebied en dus zit ik even later op mijn fiets met twee gewapende rangers die voor mij uit fietsen.
Drie uur later, voldaan maar compleet gesloopt, arriveren we weer bij de toegangspoort tot het Kruger Park. Het was een waanzinnige tocht, over kleine paadjes, heuvels op en af, achter iedere boom of struik kan plots een wild dier tevoorschijn komen! Spannend maar zo gaaf! Halverwege de rit toveren de rangers een uitgebreid ontbijt tevoorschijn uit hun rugzakken en bovenop een termietenheuvel geniet ik van mijn bammetje in het wild. Het is op dit soort momenten dat ik me maar al te goed realiseer hoe bevoorrecht ik ben om in dit prachtige continent te mogen wonen. Ik zou niet anders willen!
Een verfrissende koude douche en een ontbijtje verder, hebben Jason en ik onze spullen weer ingepakt en worden wij in een open safari-jeep overgebracht naar Sefapane River Lodge. Dit is een luxe, kleinschalige lodge aan de Olifants Rivier in een Big 5 reservaat dat in open verbinding staat met het Kruger Park. In de Main Lodge kun je gaan en staan waar je wilt, je kunt het dorp verkennen, je kunt een bezoek brengen aan het Kruger Park en een hapje eten in de vele restaurants in de omgeving. Echter, in River Lodge ben je in het wild, in het echte Afrika, in een schitterende lodge pal aan de Olifants Rivier. Er is slechts plek voor 10 gasten, ieder heeft een eigen rondavel (een kamer in de vorm van een traditioneel hutje), er wordt gezamenlijk gegeten en iedere ochtend en avond is er de mogelijkheid om op safari te gaan in een open safari-jeep met gids. Het is vreemd om ineens de rol van toerist aan te nemen, maar Jason en ik twijfelen geen moment en met camera en verrekijker op zak staan wij als eersten paraat om die avond op gamedrive te gaan. Ook nu nog sta ik versteld van de schoonheid en de uniekheid van dit landschap, iedere dag leer ik weer iets nieuws over dit ecosysteem, en er is nog zoveel meer te ontdekken. Hoewel Jason en ik verwend zijn wat betreft het zien van wilde dieren, genieten ook wij van de zebra’s, de olifanten, de giraffen en de bavianen die we tijdens deze safari zien. Na een zeer smakelijk en gezellige traditionele Afrikaanse braai (bbq) onder een onvoorstelbare sterrenhemel gaat al vroeg het lampje uit.
Inmiddels is het zaterdag en is onze laatste dag in de lodge aangebroken. Het is ontbijt is wederom fantastisch, en zo ook de lunch. De overige gasten zijn allen zeer gezellig en dit maakt ons verblijf nog specialer. Ook het handjevol personeel op River Lodge is professioneel, gemakkelijk in de omgang en zeer gastvrij. Het voelt als thuis. De eigenaar en manager van Sefapane, Joris Bertens, arriveert ’s middags op de loge en nodigt me uit om deel te nemen aan een middagje Zipline, wandklimmen en boogschieten. Kom maar op! Jason heeft hoogtevrees en kiest liever voor vaste grond onder zijn voeten. Samen met drie andere gasten gaat hij aan het einde van de dag op bushwalk met Joris die als (gewapende) gids voorop loopt. Ik zoef ondertussen aan een kabel van de berg af en tussen de boomtoppen door. Daarna klim ik tegen een steile wand omhoog onder begeleiding van een professioneel team, en schiet ik een pijl of vijf ‘richting’ de schietschijf. Een middag vol adrenaline en avontuur, heerlijk!!
Jason en Joris lopen ruim 2,5 uur door de bush en bekijken al het moois dat zij onderweg tegenkomen; vogels, planten, spinnen, bomen, kevers en noem maar op. Ook de avond is zeer geslaagd met een verrukkelijk diner, goede wijn en fijn gezelschap. Een familie olifanten besluit ook nog even een bezoek te brengen en loopt pal achter de dinertafel langs.
Na een goede nachtrust worden Jason en ik wakker en we beseffen ons dat deze plek zo fijn is dat wij graag nog een nacht zouden willen blijven. Hoewel dit niet deel uitmaakt van de prijs die ik heb gewonnen, vragen wij Joris toch of het mogelijk is om tegen betaling nog een dag te blijven. En wat een geluk, er is nog beschikbaarheid! Om dit goede nieuws te vieren vertrekken Joris, Jason, ik en een aantal andere gasten op een bushwalk om 6:00 en wandelen een kleine drie uur rond een eiland in de rivier waar zoveel moois te zien en te horen is. Het is een bijzondere afsluiting van 5 dagen en vier nachten die ik, met dank aan het team van OOG VOOR AFRIKA heb mogen ervaren. Ik dank ook Joris Bertens en zijn team van Sefapane Lodges & Safaris voor hun bijdrage aan een onvergetelijke tijd.
Het was een vakantie “in eigen land” om nooit meer te vergeten. En dat alles dankzij de foto die ik maakte van een moeder neushoorn en haar kalf. Een foto die voor mij, drie jaar geleden het volgende weerspiegelde: ‘Ik ben hier om me in te zetten voor dit bijzondere land en voor het in stand houden van deze magnifieke dieren, die voor mij een reflectie zijn van de hoop die er volop is in Zuid-Afrika (net als de hoop die er is om de neushoorn te kunnen behouden) ondanks het feit dat het land zich in een turbulente en onzekere fase bevindt (net als de neushoorns die met uitsterven worden bedreigd en waarvoor de toekomst onzeker is). Een moeder met een prachtige grote hoorn en haar nageslacht, het teken van haar wil om te blijven bestaan.
Nu, drie jaar later, zijn er nog eens duizenden neushoorns gestroopt en nemen deze aantallen ieder jaar zienderogen toe. Maar opgeven is geen optie, ik blijf mij inzetten voor het behoud van de wilde dieren op onze planeet, omdat niet wij maar zij het recht hebben op een bestaan op deze aarde.
Op mijn blog (welke vanaf maart online is) schrijf ik het volgende: A famous quote from Moby Dick sums up my feelings, “ignorance is the parent of fear”. We ignore the damage we are doing. We ignore the pain of other creatures. We ignore these issues because we are scared. Scared that we cannot fix the damage we have caused and are continuing to do to this planet. So we turn a blind eye, we take a selfie to remember the moment, and we smile in it to try and distance ourselves from what we are really doing. Open your eyes. Look at what we have become as a species. Help be part of the change.
Vanaf 1 maart ben ik werkzaam als wildlife dierenarts in Zambia. Mijn ervaringen deel ik op www.joy4wildlife.org.
Hartelijk dank voor alles!
Annekim Geerdes